وقتی مرگ وارد فضای درمانی می‌شود (دیدگاه‌های وجودی در مشاوره و روان‌درمانی)‌

دانش‌‏افزایی دربارۀ مرگ به‏‌ویژه برای هر فرد فعّال در حوزه علوم انسانی ضرورت دارد؛ متخصصانِ روانشناسی، روان‏‌پزشکی، روان‏‌پرستاری، مشاوره، مددکاری، مامایی، پرستاری، پزشکی، پیراپزشکی، جامعه‏‌شناسی، علوم تربیتی، الهیات، فلسفه و سایرین از خواندن این کتاب سود خواهند برد. مخاطبان ارجمند باید به‏‌خاطر داشته باشند که هدف علم روان‏‌شناسی و هنر روان‏‌درمانی از پرداختن به مرگ، دستیابی به نیروی احیاگر آن است؛ مراجعان در طی فرایند آگاه‏ شدن از این واقعیت که با وقوع مرگ فرصت عمل و تغییر به پایان خواهد رسید، می‌توانند از فرصت‌هایی که فضای درمان در اختیارشان قرار می‌دهد نهایت بهره‌ را ببرند. مرگ و مردن، اجتناب‏‌ناپذیر، جهان‏‌شمول، برگشت‏‌ناپذیر، قطعی و مطلق است. کتاب حاضر با مطرح ‏کردن فلسفۀ وجودی و بررسی آراء فیلسوفانی که دیدگاه‌‏های وجودی بر نظریۀ آنها بنا شده است، در ژرفای مبحث مرگ گام می‌نهد. سپس مسائل اساسی وجود بشر را در راستای پرداختن به مرگ و مردن مطرح کرده و آنها را از جنبۀ درمانی بررسی می‌نماید. در ادامه، با تأکید بر منحصربه‏‌فرد بودن تجارب هر فرد در رویارویی با مرگ خویش، افکار، احساس‌‏ها و اوهامِ افرادی را نقل می‌کند که در رویارویی با مرگِ خود آنها را تجربه نموده‌اند. جذابیت و تأثیرگذاری عمدۀ این اثر در بازگویی سرگذشت واقعی افراد گوناگون با جایگاه‌ و نقش‌های مختلف است؛ چراکه برخی از آنها درمانگرانی هستند که در حین درمانگری و در اثر ابتلا به یک بیماری تهدید‌کننده حیات، نقش بیمار را پیدا کرده‏‌اند، و یا والدینی هستند که همزمان با ارائۀ خدمت به والدین داغدیده، فرزندشان را از دست داده‌‏اند، و یا سرپرستان درمانی هستند که با فقدان سرپرست درمانِ خود مواجه گشته‏‌اند.